Πού βρίσκεται η Μονή Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων
Το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας των Τσαγκαρόλων είναι ένα από τα πλουσιότερα, πιο εντυπωσιακά, τα μεγαλύτερα και ομορφότερα μοναστήρια της Κρήτης. Βρίσκεται περίπου 20 χλμ βορειοανατολικά της πόλης των Χανίων, στη χερσόνησο της Ακτωρίνης, κοντά στο αεροδρόμιο των Χανίων, στη θέση Τζομπόμυλος του ακρωτηρίου Μελέχα και στους πρόποδες του όρους Σταυρός. Περιβάλλεται από μεγάλα χωράφια φυτεμένα με ελαιώνες, αμπέλια και κυπαρίσσια. Η είσοδος του μοναστηριού είναι εντυπωσιακή και εδώ σταματά ένας δρόμος με τεράστια κυπαρίσσια. Η πρόσοψη του ναού έχει διπλούς κίονες ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού και φέρει επιγραφή στα ελληνικά, η οποία χρονολογείται στο 1631 με χαρακτηριστικά αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και κάποιες μεταγενέστερες προσθήκες.
Ιστορία της Μονής Αγίας Τριάδας Τσαγκαρόλων
Σύμφωνα με την παράδοση που επιβεβαιώνεται και με έγγραφα από τα αρχεία της Βενετίας, χτίστηκε από τους αδελφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο Τσαγκαρόλων -από τους οποίους πήρε το όνομα- που προερχόταν από μεγάλη βενετο-κρητική οικογένεια και άσκησε ισχυρή επιρροή στους Ορθοδόξους. πληθυσμού και των Καθολικών Βενετών. Ο Ιερεμίας ήταν διάσημος λόγιος της εποχής του με πλούσια μόρφωση και φίλος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Μελετίου Πηγά. Ο ίδιος ο Ιερεμίας ήταν υποψήφιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Επιπλέον, ο Ιερεμίας σχεδίασε και έχτισε το μοναστηριακό συγκρότημα της μονής, επηρεασμένος από τον αρχιτέκτονα Sebastiano Serlio από τη Βερόνα της Ιταλίας. Το μοναστήρι σήμερα φιλοξενεί ένα μικρό μουσείο με διάφορες εικόνες και εικόνες. Στη συλλογή του μουσείου, ο επισκέπτης μπορεί να δει στοιχεία που απέμειναν από το ολοκαύτωμα του Αβαείου το 1821, εικόνες, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυρούς, άμφια, χειρόγραφα έγγραφα, βιβλία (ανάμεσά τους ευαγγέλια της περιόδου 1568-1758).
Το πιο υπέροχο κτίσμα της μονής είναι σίγουρα η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, στο κέντρο της αυλής. Ανήκει στον αρχιτεκτονικό ρυθμό των «τριών κόγχων», με τρούλο και παρεκκλήσι στο ισόγειο και στο ανώτερο επίπεδο.
Η κάτοψη ακολουθεί την τυπική «Αγιορείτικη» παράδοση (Αγιομοναστικός ρυθμός στη Βόρεια Ελλάδα), ενώ τα μορφολογικά στοιχεία μπορούν να συνδεθούν με τη δυτική εκκλησιαστική αρχιτεκτονική. Από τις αρχικές διακοσμήσεις σώθηκαν μόνο τα τέμπλα από τα παρεκκλήσια του ισογείου, ενώ το τέμπλο, οι εικόνες και ο γενικός εξοπλισμός του ναού χρονολογούνται γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα. Το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι ένα έργο εξαιρετικού ενδιαφέροντος λόγω της ζωγραφικής του κατασκευής που ακολουθεί τις κρητικές παραδόσεις της εποχής του, με στοιχεία της επιρροής του μπαρόκ. Οι περισσότερες από τις εικόνες στο τέμπλο μπορούν να αποδοθούν στον γνωστό καλλιτέχνη της εποχής, τον Μερκούριο από τη Σαντορίνη, ο οποίος ακολούθησε το ύφος της μεταβυζαντινής τεχνικής.